Z OTCHŁANI OSAMOTNIENIA DO BŁOGIEGO SAM NA SAM ZE SOBĄ
Perspektywa kulturowa, społeczna i psychoanalityczna

  • Dodaj recenzję:
    • szt.
    • 105,00 zł 90,90 zł

    Oprawa: twarda
    Format:
    Liczba stron: 461
    Rok wydania: 2023

    Doskonale skonstruowany i napisany tom esejów poświęconych zjawiskom, które często napotykamy – czy to w obszarze psychologii, czy nauk humanistycznych – zasługuje więc na uwagę bardzo szerokiego grona czytelników. To wszechstronne i twórcze studium osamotnienia i bycia sam na sam ze sobą jawi się jako prawdziwa skarbnica myśli i można ją uznać za „lekturę obowiązkową”.

    Christopher Bollas – psychoanalityk, pisarz, wykładowca,
    autor m.in. Sił przeznaczenia, Znaczenia i melancholii, Trzech struktur charakteru

     

    Aleksandar Dimitrijević i Michael B. Buchholz zwrócili uwagę na wszechobecność we współczesnym świecie bolesnego poczucia osamotnienia i porównywalny niedostatek refleksyjnego bycia sam na sam ze sobą. Zaprosili do współpracy szerokie międzynarodowe grono specjalistów, dzięki czemu powstał tom poświęcony wielu wymiarom tych ważnych ludzkich przeżyć. Autorzy omawiają rozmaite aspekty przeżywanego przez dorosłych i dzieci osamotnienia, podchodząc do tematu z rozlicznych perspektyw: epidemiologii, neurologii, badań nad rozwojem dzieci, psychiatrii i psychoanalizy. Razem utkali bogatą tkaninę myśli, odsłaniając zarówno tragiczne wymiary izolacji psychicznej, jak i wyzwolenie, jakie niesie możliwość oddalenia się od kakofonii ciągłych interakcji.

    Salman Akhtar – profesor psychiatrii w Jefferson Medical College,
    psychoanalityk, trener i superwizor w ośrodku Psychoanalytic Center of Philadelphia

     

    Czytając tę książkę, dowiadujemy się, po co nam psychoanaliza i dlaczego jest ona niezbędna. Bez niej nie zdołalibyśmy zrozumieć tak ważnych zagadnień.

    Mark Solms – profesor neuropsychologii w University of Cape Town,
    przewodniczący komitetu badawczego Międzynarodowego Stowarzyszenia Psychoanalitycznego

     

     

    Spis treści

     Część I Filozofia i kultura

    1. Ukryty wymiar społeczny samotnego podmiotu – fenomenologiczne i psychoanalityczne refleksje na temat
      osamotnienia
      Jagna Brudzińska
    2. „I każdy z dni brzęczenie pszczół wypełni aż po zmierzch. I będę sam”? Asceza, pustelnia i techniki self
      Colum Kenny
    3. Osamotnienie samotnych wilków – o szczególnej odmianie terroryzmu
      Michael B. Buchholz
    4. Historyczne korzenie bycia samemu i prywatnego self (z ciągłymi odniesieniami do Shakespeare’a)
      Aleksandar Dimitrijević

    Część II Sztuka i literatura

    1. Osamotnienie i bycie samemu – historyczne przekształcenia znaczenia oraz ich wyraz w sztuce, a zwłaszcza w muzyce
      Helga de la Motte-Haber
    2. Mit samotnego artysty
      Aleksandar Dimitrijević
    3. Miejsca osamotnienia
      Karin Dannecker
    4. Siedem rodzajów osamotnienia – ból psychiczny, język i interakcje w sztuce Davida Rabego Harmider
      Dominic Angeloch

    Część III Psychologia rozwojowa i zdrowie

    1. Osamotnienie a wymyśleni przyjaciele w dzieciństwie i okresie dojrzewania
      Inge Seiffge-Krenke
    2. Osamotnienie a pozabezpieczny styl przywiązania
      Aleksandar Dimitrijević
    3. Epidemiologia osamotnienia
      Eva M. Klein, Mareike Ernst, Manfred E. Beutel, Elmar Brähler
    4. Osamotnienie a zdrowie
      Gamze Özçürümez Bilgili
    5. Osamotnienie a mózg
      Gamze Özçürümez Bilgili

    Część IV Psychoanaliza

    1. Niemy krzyk, labirynt rur, myszy oraz piwnica – różne głosy dziecięcego osamotnienia
      Patrizia Arfelli
    2. Pejzaże osamotnienia – pionierskie dzieło Friedy Fromm-Reichmann
      Gail A. Hornstein
    3. Osamotnienie i bycie samemu – koncepcje dwojga brytyjskich analityków
      Lesley Caldwell
    4. Traumatyczne odosobnienie dzieci narcystycznie zaabsorbowanych rodziców
      Jay Frankel
    5. Kliniczne spotkanie z samotnym pacjentem – trauma i puste self
      Charles Ashbach
    6. Wstyd i jego przykrywka – zamknięcie w więzieniu izolacji
      Peter Shabad
    7. Wzmacnianie więzi międzyludzkiej – w psychoterapii „tworzenie My” jest ważniejsze od interwencji
      Michael B. Buchholz