O UCZENIU SIĘ OD PACJENTA

  • Dodaj recenzję:
    • szt.
    • 74,00 zł 64,90 zł

    Tytuł oryginału: On learning from the patient
    Przekład: Agnieszka Pałynyczko-Ćwiklińska
    Oprawa twarda
    Format: 23 x 15,5 cm
    Liczba stron: 267
    Rok wydania: 2017
    ISBN: 978-83-62651-44-3

    Słowo wstępne  

    Niniejsza książka stanowi bogate źródło wiedzy dla psychoanalityków i terapeutów (zarówno początkujących, jak i doświadczonych w zawodzie),   a także wielu innych specjalistów: lekarzy, pracowników socjalnych, doradców i wszystkich, którzy pragną lepiej poznać psychodynamikę relacji  służącej pomaganiu.

    Kiedy poproszono mnie o napisanie słowa wstępnego, bardzo się ucieszyłem, ponieważ pamiętałem przedstawioną przez  tego autora niezmiernie ciekawą i owocną prezentację materiału klinicznego, w której szczegółowo opisał przebieg wewnętrznej superwizji.  Ta prezentacja (Rozdział 5) stała się zalążkiem niniejszej książki.

    Wewnętrzna superwizja to proces autorefleksji dokonywany w trakcie sesji   terapeutycznej. Patrick Casement opisuje i demonstruje jej wartość oraz liczne zastosowania jako narzędzia monitorowania procesu terapeutycznego,   rozpoznawania tego, jak pacjent postrzega terapeutę, przewidywania możliwych konsekwencji różnorodnych interwencji terapeutycznych,  a także śledzenia ich konsekwencji. Następnie podaje przykłady wykorzystania wewnętrznej superwizji w trakcie analitycznego słuchania w celu  wyjaśnienia szeregu zagadnień klinicznych i technicznych, lepszego ich zrozumienia i sprawniejszego radzenia sobie z nimi.

    Autor oferuje bogaty  zbiór przykładów, w tym ciekawe przypadki kliniczne, z których każdy stanowi nieocenione źródło wiedzy nie tylko dla adeptów psychoterapii, lecz  również dla wszystkich profesjonalistów pracujących psychodynamicznie z osobami potrzebującymi pomocy. Autor opisuje uczenie się na błędach,  szczególnie własnych. Jeśli psychoanalityk popełni błąd, może go wychwycić w procesie autorefleksji i niemal zawsze może też dokonać zmiany.

    Wewnętrzna superwizja to swoisty kompas, który zawsze ułatwia wyznaczenie właściwego kierunku w spowitej mgłą sytuacji psychoanalitycznej.   Byłem pod wrażeniem tego, jak autor stawia czoła własnym błędom i unikom. Aby dokonywać takiej autorefleksji potrzeba odważnie mierzyć się  z własnymi porażkami, błędami i zaniedbaniami (niekiedy, co bardziej bolesne, nawet głupotą), być oddanym prawdzie, kierować się naukowym  zaciekawieniem, okazywać szacunek pacjentowi i mieć dużo pokory, a jednocześnie zachować tyle pewności siebie i wytrwałości, by kontynuować pracę.  I Patrick Casement to wszystko w sobie ma. Autor opisuje własną pracę z niezwykłą wręcz otwartością. Czytelnik zyskuje tym samym okazję, by przyjrzeć   się pracy psychoanalityka lub terapeuty, który zmaga się ze sobą i z pacjentem, usiłuje zrozumieć i wykorzystać różnorodne komunikaty oraz emocjonalne   wpływy, jakim podlega w procesie terapeutycznym.

    To zaszczyt czytać świadectwo autora, który opowiada, jak uczył się od swoich pacjentów, by doskonalić  metody pracy z nimi. Nie zdawałem sobie sprawy, jak duży wpływ wywarła na mnie ta książka, dopóki nie uzmysłowiłem sobie, że – całkowicie nieświadomie  – zacząłem stosować opisane tu metody we własnej pracy psychoanalitycznej.

    Nieżyjący już Wilfred Bion napisał kiedyś: „Nie mogę ci pomóc w sprawie jutrzejszej sesji.  Tylko twój pacjent może to zrobić”. Patrick Casement dowodzi, że to motto zawsze mu przyświeca w pracy.

    Dr Arthur Hyatt Williams
    psychoanalityk, członek Królewskiego Kolegium Psychiatrów,
    dyrektor Londyńskiej Kliniki Psychoanalizy
    12 kwietnia 1984



    Spis treści

    Słowo wstępne
    Wprowadzenie
    Podziękowania
    1. Uwagi wstępne o uczeniu się od pacjenta
    2. Wewnętrzny superwizor
    3. Wewnętrzna superwizja Błąd i jego naprawa
    4. Formy interaktywnej komunikacji
    5. Słuchanie z perspektywy interakcyjnej Prezentacja kliniczna
    6. Kluczowa dynamika pomieszczania
    7. Trzymanie analityczne pod presją
    8. Procesy poszukiwania i odkrywania w doświadczeniu terapeutycznym
    9. W poszukiwaniu przestrzeniu Kwestia granic
    10. Teoria odkryta na nowo
    Dodatek 1
    Wiedza i niewiedza: Winnicott i Bion
    Dodatek 2
    Kwestie poufności i ujawniania się terapeuty
    Bibliografia