WOLNOŚĆ, RÓWNOŚĆ, PRZEMOC
Czego nie chcemy sobie powiedzieć
- Wydawca: Karakter Autor: Sikora Agata
-
Dostępność:
wysyłamy w 3-4 dni
-
Historia ceny
- szt.
- 39,00 zł 34,90 zł
Dlaczego czasem łapiemy się na tym, że konfrontując się ze sporami wokół poprawności politycznej, przemocy symbolicznej czy #metoo, przyznajemy rację obu stronom albo w ogóle nie wiemy, co myśleć? Na jakich mitach opiera się nasza wyobraźnia, jakie paradoksy kłębią się pod powierzchnią naszej codzienności?
W pasjonującej książce Agata Sikora szuka odpowiedzi na pytania, które nurtują dziś wiele osób o lewicowo-liberalnych poglądach. Odwołując się do świadectw wrażliwości różnych epok – od liryki trubadurów przez „Deklarację Praw Kobiety i Obywatelki”, musical Hair, powieść i serial Opowieść podręcznej po stand-up Nanette – pokazuje, jak rodziła się i ewoluowała liberalno-lewicowa wrażliwość, które emocje mogły być w jej ramach wyrażane, a które zostały wypchnięte poza jej nawias. Autorka rozpoznaje kulturowy klincz, w jakim tkwimy, rozdarci między dążeniem do autentyczności a oświeceniową koncepcją racjonalnego podmiotu; między polityką tożsamości a uniwersalistycznym liberalizmem. A potem, zdając sprawę z własnych wątpliwości, próbuje wskazać ścieżki, które mogą nas z tego klinczu wyprowadzić.
Oryginalność pisarstwa Agaty Sikory przejawia się nie tylko w błyskotliwych, erudycyjnych analizach zjawisk kultury, ale też w wyjątkowej umiejętności problematyzowania własnych doświadczeń – życia w Polsce i wielokulturowym Londynie, łączenia freelancerskiej pracy intelektualnej z wychowywaniem małego dziecka, zderzeń i spotkań z innymi punktami widzenia. Dzięki temu jej książka jest czymś więcej niż esejem – jest zmianą.
Spis treści
O (nie najszlachetniejszych) motywacjach
Część I. Liberalna represja
- Utopie seksualnego wyzwolenia
- Dewiant i procedura, czyli ukrywanie niedemokratycznych przyjemności
- Zakazany strach. Jak wymknąć się represji
Część II. Wolność, równość i braterstwo jak dojść do czasowników?
- Między mównicą a szafotem
- Paradoksy polityki tożsamości. Stand-up w trzech aktach
- Akt I. Identyfikuję się jako osoba zmęczona. O tożsamości
- Akt II.Przemoc symboliczna, czyli partia scrabbli
- Akt III. Koniec komedii, czyli jak prowadzić debatę publiczną
- Przy kulawym ikeowskim stole
Co powinniśmy sobie powiedzieć
Aneks. Wielogłos i przemilczenia